Wdeptali ją w ziemię,<br>systematycznie, jak znużeni robotnicy udeptujący klepisko. Nie<br>pozostało nic. Ani śladu. Stara przestała istnieć w jakiś taki<br>naturalny sposób. Po prostu wrosła w ziemię, z której się zrodziła, na<br>której żyła. A Rabin to wszystko widział. Widział i dalej mówił:<br> - Pod żadnym pozorem nie należy nikogo zabijać.<br> - Nawet w takich chwilach? - zapytałem go.<br> - Nawet. To nie są ludzie. A mój naród nie ginie, tylko cierpi.<br> - Ale do zwierząt, które atakują człowieka, też się strzela.<br> - Zabija się tylko dla jedzenia. Po to, żeby żyć.<br> - No właśnie. Teraz też trzeba zabijać po to, żeby żyć.<br> - Mój naród przeżywa upadek