niewiadomego przeznaczenia. Dwa pęki kolorowych kabli ginęły pod namiotem.<br>- Zajebać się dam, kurczę mać! - wykrztusił Babilon głosem wściekłym i przerażonym. - Znowu nie wyjdę, znowu nic się nie zgadza. Cały jestem poszpilkowany, pookręcany drutami. Tak mam leżeć bez ruchu, kurczę mać, dwadzieścia cztery godziny. Tubiełło powiedział, że nawet jak mi się zachce, mam robić pod siebie!<br>Akurat w drzwiach stanął doktor Tubiełło, otoczony wianuszkiem pielęgniarek towarzyszących mu w obchodzie. Usłyszawszy swoje nazwisko, zrobił kilka kroków naprzód i z miną niby to zaskoczonego, niby to bezradnie rozkładając ramiona, ku konsternacji wszystkich donośnie i dźwięcznie zadeklamował:<br><br>Nie mma Tubiełły, wyszedł i nie wrócił,<br>Nie