poszedł od razu spać w świronie, na stercie pierwszego tegorocznego siana. Deszcz lekkimi stopami przebiegał po omszałych gontach dachu.<br>6. Nazajutrz była niedziela, dzień uroczysty i leniwy. Krowy na łąkę wypędził Dziadzia z nieodstępną Zazulą. Polek spał długo, prawie do siódmej, nim go pani Linsrumowa zawołała na śniadanie. Babka ostentacyjnie zachowywała milczenie, nie wspominając ani słowem o wczorajszym dniu i o późnym powrocie chłopca do domu. Zjadłszy skibę domowego chleba z kubkiem żołędziowej kawy, Polek usiadł na kamiennym stopniu ganeczka. Panfil demonstrował gorliwie radość z widoku chłopaka. Podlizywał mu się nadmiernym wymachiwaniem ogona, przypadaniem na przednie łapy, modulowanym skowytem. Można się było