Frontu, prowadzone pod koniec lipca i na początku sierpnia na kierunku północno-zachodnim, miały bardzo intensywny charakter. Szczególnie było to widoczne w strefie położonej między dolnym Bugiem a granicą Prus Wschodnich. Podkreślić należy, że były one ściśle zharmonizowane z zadaniami wspomnianej dyrektywy 261]op.<br>W toku walk odwrotowych, systematycznie (mimo zaciągu ochotniczego oraz stałego kierowania na front kolejnych kompanii marszowych) "topniały" szeregi broniących się na tym kierunku wojsk 1 i 4 Armii WP. Licząca w marcu 1920 r. w stanie bojowym 6200 szeregowych 10 DP 1 sierpnia posiadała tylko 1650 bagnetów. Cała 1 Armia liczyła wówczas od 15 do 18 tys