waleniu się świata), a ja stoję blady, ze skrzyżowanymi rękami i rzeczywiście muszę wyglądać jak dumny arystokrata na szafocie. Na szczęście Suzanne wcześniej odeszła od stołu i nie widzi tej sceny. Podchodzi panna Birmin.<br>- Szkoda, że nie może pan zobaczyć, jaką ma pan głupią minę - mówi i oddala się ogromnie zadowolona.<br>Klaus, zdeterminowany ostateczną rozpaczą, rzuca groźbę, że jeżeli natychmiast nie nastąpi spokój, guwernantki nie dostaną przez trzy dni jeść. To osiąga skutek. Rozchodzą się mrucząc wciąż pod nosem groźby i zapowiadają zemstę. Klaus zbiega do kuchni, po chwili cały gmach trzęsie się i drży od jego krzyku. Tam sobie wreszcie