awangardowa; w oczach konserwatywnych krytyków teatralnych wciąż jeszcze nawet Wiktor Hugo wydawał się nie nazbyt poważnym nowatorem (nota bene w 1840 r. przepadł w wyborach do Akademii Francuskiej).<br>Anna Czartoryska przygotowywała przedstawienie z podziwu godnym zapałem. Dość wspomnieć że, jak pisał Hippolyte Lucas, księżna okazała odwagę i niezwykłą cierpliwość łagodząc zadrażnienia między wysoko urodzonymi amatorami i prowadząc osobiście około 40 prób (nawet jeśli to liczba zawyżona, musiało być ich rzeczywiście wiele). Wśród artystek-amatorek znajdowały się nawet baronowe de Malaret i Lisseleferme, czyli słowa o "haute société" nie były dziennikarską przesadą. Występowało w przedstawieniu mieszane, polsko-francuskie towarzystwo, łącznie ponad 130