Malecki dowodził Seklucjanowi poprawności zaimka "jenże", powołując się na autorytet Biernata z Lublina, który użył tej formy w swym Raju dusznym. Spór toczył się w latach 1545-1551. Raj wyszedł w 1513 r. Mniejsza z tym, kto z dwu polemistów miał rację. Malecki bronił wyrazu, który miał bezpowrotnie ustąpić miejsca zaimkowi względnemu "który", Seklucjan wyczuwał jego archaiczność. Ale i sama dyskusja, i sam typ argumentacji za pomocą autorytetu innego wybitnego pisarza świadczą o tym, że dla twórców renesansowych język nie był bynajmniej systemem gotowym i tworem spontanicznym, skoro w system ten można było i należało ingerować.<br>Górnicki umieścił w swym Dworzaninie polskim