wiek, natomiast kobiety podeszły do sytuacji bardziej pragmatycznie. Po mastektomii czekała mnie dożylna chemioterapia i przyjmowanie pigułek przez dwa tygodnie, potem dwutygodniowa przerwa; takie cykle miały trwać pół roku. Odchodziłam od zmysłów - musiałam poddać się tym wszystkim zabiegom bez gwarancji, że któryś z nich mi pomoże. Wiedziałam, że mąż nie zakochał się we mnie wyłącznie ze względu na piersi, ale uroda jest przecież ważna, bałam się, że przestanę mu się podobać. On jednak zachował się wspaniale, ciągle powtarzał: "Dla mnie jesteś i zawsze będziesz piękna". Pojawił się mój strach przed bólem, nigdy nie umiałam sobie z nim radzić. Mdleję już na