troskliwość dziewczyny sprawiła, że ranny szybko powracał do zdrowia. Wkrótce okazało się, że ulubionym jego zajęciem jest gra na skrzypcach. Toteż coraz częściej siadał na posłaniu, grając długo i zapamiętale. <br><br>Wsłuchiwała się w te dźwięki subtelne a tęskliwe dziewczyna, a mając serce niezmiernie czułe na wszystko, co dobre i piękne, zakochała się w tych pieśniach. Później zaczęła tęsknić za nimi, nie mogąc doczekać się wieczora, kiedy młody syn puszczy ujmie swój ulubiony instrument. <br>Tak w dźwiękach mistrzowskiej gry, w melodii urzekającej snuły się coraz dłuższe i coraz silniejsze nici przyjaźni tych dwojga obcych do niedawna ludzi. Każde słowo, każda pieśń młodzieńca