z paniczem.<br> JAN<br>Ale czy zechcą w taki czas piekielny?<br> OJCIEC<br>Zechcą na pewno, obiecaj im, co chcesz.<br> Jan exit; Ojciec podchodzi do stołu i ogląda karty<br>Nie trzeba się martwić, panowie, może jeszcze znajdziemy miejsce w obecnym rządzie.<br>&lt;page nr=160&gt;<br> TYPOWICZ<br>Piki.<br> EWADER<br>Dwa piki.<br> OJCIEC<br> siadając<br>Dwa karo.<br> Czerwony blask zalewa scenę i słychać potworny huk pękającego blisko granatu<br>Dobrze walą. Pan, panie Widmower?<br> WIDMOWER<br> drżącym, trochę płaczliwym głosem<br>Dwa kiery. Świat się wali.<br> Słabsze czerwone błyskawice i zaraz potem dwa huki dalsze pękających pocisków<br> TYPOWICZ<br>Pas.<br><br>&lt;page nr=161&gt;<br><br>MATKA<br>NIESMACZNA SZTUKA W DWÓCH AKTACH Z EPILOGIEM<br>[1924]<br><br> Poświęcona Mieczysławowi Szpakiewiczowi<br><br>&lt;page nr=163&gt;<br><br>OSOBY<br> JANINA