w bardzo małych kółkach"&lt;/&gt;.<br>Nieco inaczej motywował swą odmowę współpracy z teatrem Walter Scott, który pisał w 1819 roku: &lt;q&gt;"&lt;gap&gt; widownia w Londynie jest tego rodzaju, iż zadowolenie jej nie może być przyjemne dla piszącego. Połowa widzów przychodzi do teatru, aby uprawiać rozpustę w sposób tak jawny, że przyniósłby wstyd nawet zamtuzowi; inni - by chrapnąć sobie po befsztyku i portwajnie; reszta to Ťkrytycyť z czwartej kolumny gazet. Nie ma tam dobrego towarzystwa, dowcipu czy literatury"&lt;/&gt;.<br>Osobne zupełnie miejsce w wyobraźni ludzi pióra i teatru zajmował teatr rosyjski. Był fascynująco odmienny, a oddalenie sprzyjało famie wyłaniającej się z relacji podróżnych i z gazetowych