zastanawia się, dlaczego życie, nasze istnienie, jest takie dziwne. Rodzisz się - i tego nie pamiętasz - masz swój mały światek, który stopniowo się rozszerza, ubogaca... Dorastasz. Wchodzisz w szersze grupy ludzi, poznajesz otoczenie... Potem stajesz się osobą dorosłą i zaczynasz pracę, może zakładasz rodzinę, masz swoje dzieci... Czas szybko ucieka i zanim się obejrzysz, już jesteś w podeszłym wieku i zaczynasz widzieć, że życie się kończy, że śmierć jest blisko. Wtedy jej obecność staje się realna, wiesz, że masz umrzeć.<br>I co? Koniec?!<br>Jak to: koniec? Dlaczego?! Czy tak musi być?!? <br>Człowiek wewnętrznie, głęboko buntuje się przeciw śmierci. Od zawsze. I ten