W nocie biograficznej przyznał: "Dłuższe i ambitniejsze prace, do których zebrał obszerne materiały" - zaginione biblioteki, o których wspomina, w sumie kilkanaście tysięcy tomów - "pozostały w stanie projektów". Do tych prac "nie znalazł sprzyjających warunków". W liście do Izy de Neyman z 1962 r. częściowo wyjaśnia powody: "I ten rok nie zapowiada się dla mnie dobrze. Nie umiem się wziąć do żadnego z moich większych projektów. Jestem wciąż uwikłany w drobne prace, które nie dają mi żadnego zadowolenia. Wszyscy jak gdyby zmówili się, żeby żądać ode mnie przedmów, wstępów, artykulików<br><br>strona 40<br><br>itd. Przy tym muszę pisać także dla zarobku i widzę, że