i lewo stało się nieomal życiową koniecznością, a nawet swego rodzaju alternatywnym stylem życia. Nauczyciele udzielają prywatnych lekcji, lekarze leczą w domach tych, którzy mogą sobie na to pozwolić, ludzie po studiach wolą być kelnerami czy barmanami albo nawet sprzątać w hotelach, niż pracować za grosze w zawodzie. Kelnerka Miriam zarabia 250 pesos (miesięczna pensja inżyniera) przez dwa dni. Pracownicy fabryk wynoszą z nich wszystko, co tylko da się sprzedać na czarno, na przykład mięso. Idąc ulicą 23. w Vedado, przy której mieszczą się biura turystyczne, restauracje i kino, niemal na każdym kroku słyszy się propozycje sprzedaży nie tylko usług oferowanych