z żywego modela. Nikt jednak - powiedziałby prof. Mmaa - nie ma podstawy do twierdzenia, że doskonałość wybrzuszania jest postępem w stosunku do doskonałości wydłużania i że ta ostatnia jest postępem w stosunku do doskonałości wąchania &lt;orig&gt;abdomenu&lt;/&gt; i &lt;orig&gt;thoraxu&lt;/&gt; z profilu, a głowy en face.<br> Utarłszy w ten sposób wyrostek węchowy tym zarozumialcom, którzy prychają z wyższością na prymitywną przeszłość, ponieważ wydaje im się, iż są doskonalsi, już tylko dlatego, że wykluli się później - i tym &lt;orig&gt;niedorozumialcom&lt;/&gt;, którzy znając i smakując już gotowe, ugotowane, osłodzone, zamieszane, wypite i wysiusiane szczyty przeszłości, &lt;hi rend="spaced"&gt;przed&lt;/&gt; sobą wymacują tylko nowy, niezrozumiały i uciążliwy fragment syzyfowej pochylni, którą