jednostki może stanowić formę przymusu, czyli ograniczenia jej wolności negatywnej. Łatwo tutaj o przykłady całkowicie absurdalne. Jeżeli bowiem zgadzamy się niemal powszechnie, że mąż, który bije żonę, narusza jej wolność, to co zrobić z innym mężem, który kontroluje wydatki lub po prostu oczekuje, że żona zgasi światło, kiedy on już zasypia? Można naturalnie powiedzieć, że trzeba odróżniać między sytuacjami trywialnymi, kiedy ograniczenie mojej wolności nie jest dla mnie szczególnie dotkliwe, a sprawami ważnymi i, co więcej, takie odróżnienie jest dla nas intuicyjnie dość łatwe do przyjęcia. Jednak także w sytuacjach poważnych jesteśmy w istocie wolni tylko wtedy, kiedy nie tylko mamy