na szkodę firmy: jeśli nie będzie zysków, nie będzie podwyżek. Jednak przykłady PKP, górnictwa, Ursusa przeczą temu. Statystyki pokazują, że odtwarza się socjalistyczny mechanizm płacowy: po pierwsze, w przemyśle ciężkim w ub. roku była największa dynamika zarobków, po drugie - najbardziej wzrosły zarobki w górnictwie, gdzie była ujemna rentowność. Trzeba mieć zatem jasność, że tam, gdzie winduje się płace bez związku z wydajnością, pracuje się w istocie na rzecz wzrostu bezrobocia. * Krótszy tydzień pracy (40-godzinny) dawałby szansę - zdaniem związkowców - na zatrudnianie bezrobotnych. Jednak z punktu widzenia pracodawcy operacja ta ma sens pod warunkiem, że krócej pracujący zrezygnowaliby z części swoich zarobków