Na statku jest także szpital - biała kajuta zaopatrzona w trzy szeregi piętrowych łóżek. Na razie jestem jego jedyną mieszkanką. Wybrałam sobie łóżko na piętrze, tuż pod okrągłym otworem okiennym. Wystarczy usiąść, żebym mogła widzieć wodę, a kiedy wychylam się z okna, słone krople spryskują mi twarz.<br>W mojej kajucie zostały zatroskane kobiety z pełnymi kuframi cepeliowskich wspaniałości. Prószyły trocinami sprawdzając, czy aby coś nie zostało uszkodzone podczas załadowania. Ledwie zdążyłam przecisnąć się pomiędzy nimi na wyznaczone mi łóżko, kiedy wszedł steward i poprosił mnie do gabinetu lekarza. Starszy pan w mundurze marynarskim oderwał oczy od papierów rozłożonych na stole, obrzucił mnie