Palce jego drżały silnie, jakby przebierał niewidoczny groch. Pewien czas biegał tak przed ławkami, nie mogąc zapanować nad sobą, wreszcie stanął obok ławki Kękusia.<br>- No co, hula sobie chuliganeria? Zadowoleni jesteście? Gnój czeka, będziecie go roztrząsać na polu całe życie. Nie wyleziecie nigdy z tych kurnych chat, z tej nędzy zawszonej.<br>- Nie wszyscy tu zostaną proszę pana - rzekł z intencją Kękuś.<br>- Ty na pewno jeszcze jeden rok pozimujesz ze mną.<br>- To jeszcze zobaczymy.<br>- Grozisz mi, szczeniaku?<br>- Ojciec mówił, że na pana są skargi.<br>Rymsza umilkł nagle, wrócił do stolika. Usiadł przed otwartą książką i dłuższą chwilę szukał chusteczki, wreszcie zaprzestał bezsensownej