Kaźmierz ma minę<br>uczniaka przyłapanego na zrywaniu jabłek w sadzie przy plebanii.<br> - A cóż jej oczy tak dęba stanęli, a? - zaatakował Marynię z impetem.<br>- Mam ja swoje sprawy z niebem do załatwienia. Ty się o &lt;orig&gt;skacinę&lt;/&gt; martw.<br>Krowy podoiła? Tak niech odzienie na sobie poładzi, bo czas nam na<br>stację zbierać &lt;orig&gt;sia&lt;/&gt;!<br> Marynia cofa się do kuchni, gdzie piętnastoletni Paweł, pogwizdując<br>przez zęby, usiłuje naprawić stary radioodbiornik "Telefunken". Wciska<br>głębiej w gniazdko zakurzoną lampę i nagle kuchnię zalewają monotonne<br>jak kapanie jesiennego deszczu deklaracje Władysława Gomułki,<br>przemawiającego z okazji święta 22 Lipca. Mówca, mlaskając, rozpoczął<br>właśnie zdanie, że trud i historyczny wysiłek