się tym samym na marginesie napierającej zewsząd współczesności. Pisał, bo nieraz pytałem go, czy nad czymś pracuje, ale chował swe utwory do szuflady i nie antyszambrował w redakcjach z maszynopisem w kieszeni. Wiedział, że to nie jego pora. Ciocia cieszyła się, że Julo tworzy, lecz nie bardzo wierzę, aby miał zbyt wiele czasu dla siebie. Pani Maria była osobą absorbującą roztargnieniem, nadmierną żywotnością i szerokimi zainteresowaniami. Julo bez sprzeciwu spełniał jej liczne życzenia i był zawsze do dyspozycji. Zdominowała go pod każdym względem i znosił to cierpliwie jak święty, któremu przyszło służyć najgodniejszym sprawom. To był prawdziwy anioł stróż, który kocha oddaną