z reprezentacją &lt;gap&gt; transformuje się orbital molekularny &lt;gap&gt; zgodnie zaś z reprezentacją &lt;gap&gt;.<br>Czytelnik może tu dojść do (słusznego) wniosku, że znalezienie tak prostej postaci orbitali molekularnych nie wymagało wcale aparatu teorii grup. Ale przy kolejnych orbitalach atomowych pojawiają się problemy. Mamy teraz do dyspozycji orbitale odpowiadające głównej liczbie kwantowej &lt;gap&gt;, w atomie wodoru zdegenerowane. Czy wstawiać je do kombinacji liniowych parami, czy może najpierw "zmieszać" ze sobą? Ta druga możliwość wydaje się bardziej ogólna, znajdziemy więc charaktery reprezentacji, zgodnie z którą przekształca się orbital molekularny złożony ze wszystkich czterech orbitali atomowych centrowanych na obu atomach. Na podstawie rysunku (i znanych nam już macierzy obrotów