przy tym prywatyzacji jako takiej i skrywając prawdziwe poglądy za niewiele znaczącym hasłem, że prywatyzacja nie może być celem samym w sobie. Deliberowano więc chętnie nad każdym projektem, każda prywatyzacja budziła opór, z uznaniem witano wszystkie interwencje państwa i częściowe nawet renacjonalizację. Zwolennicy niezbędnej racjonalizacji wydatków publicznych zderzali się i zderzają się nadal ze zwolennikami zachowania status quo, który to stan nie wiedzieć czemu nazywa się lewicową wrażliwością, a nie społeczną rozrzutnością. Spora grupa samorządowców uderza w mur zwolenników państwa omnipotentnego, chroniącego całe swoje scentralizowane władztwo.<br><br>Ta sztuczność nie jest w polskiej polityce jedynie cechą SLD. Podziały wobec głównych problemów i