nie poskromi? - zapytał. <br>- Bo nie - urwała krótko. <br>- A matka? <br>- A matka? Mama już przecież dwa lata temu umarła - powiedziała z urazą i żalem. <br>Hubert chętnie by cofnął to zapytanie. Powiedział sobie, że strasznie jest niedelikatny. Popatrzył na dziewczynkę z wielkim współczuciem, ale odtrąciła jego litość spojrzeniem tak wrogim i hardym, że aż się zaczerwienił. Powiedziała wyniośle: <br>- O, ja jestem bardzo energiczna. Tylko... nie masz pojęcia, jak to nieprzyjemnie być energiczną! <br>Ta szybka kapitulacja i dziecięce zmęczenie w głosie wzruszyły go znowu. <br>- A czy on naprawdę ma prawo mieć dziurę w swoim murze? - zapytała szybko. <br>- Jeśli to jego mur, to ma prawo. <br>- No