wiedzy i umiejętności dla żarliwego chłopaka z ciemnej kuźni. <br>Pannie, którą poczucie krzywdy ludzkiej wywiodło z zamku pod niską strzechę, był przyjacielem i powiernikiem. <br>Umęczonej miłością niegodnego człowieka kobiecie był pamiątką lat niefrasobliwych i utraconego szczęścia. Po gładkiej jego powierzchni ślizgały się wychudłe palce Żydka, kiedy z godnością i spokojem żegnał się z życiem. Pomagał w wesołej, ponad siły ciężkiej walce dziecku, które dźwigało na sobie odpowiedzialność życia drugiego dziecka, i zapewnił mu opiekuńczą rękę. Aż stał się narzędziem pojednania i odjął z bark Gabrieli cząstkę jej trosk dnia powszedniego. <br>Aż wrócił do swego twórcy i oszczędził mu długich poszukiwań tego, co zostało mu