dygnitarze z racji pełnionych dożywotnio urzędów (biskupi, wojewodowie, kasztelanowie, a także ministrowie); oraz izby poselskiej, złożonej z wybranych na sejmikach przedstawicieli województw i ziem. Do jego uprawnień należały: ustawodawstwo, uchwalanie podatków, decyzje o zwołaniu pospolitego ruszenia. Stopniowo rozwinęła się również kontrola sejmu nad działalnością rządu królewskiego, szczególnie pod względem jej zgodności z prawem. Podczas sesji sejmowych odbywał się także królewski sąd sejmowy, będący sądem najwyższym. Wyłączne prawo zwoływania sejmu i sejmików należało do monarchy, on też w swoim imieniu ogłaszał uchwalone konstytucje.<br><br>Na tym samym sejmie radomskim zatwierdzono opracowany przez Jana Łaskiego zbiór praw i przywilejów Królestwa Polskiego, uznany potem za