tam lud! Lud jak trawa. Gdy ją bydło stratuje, jeszcze zieleńszą się staje i silniej odrasta. Po cóż mam liczyć się z tą czernią dziką, półpogańską, wiecznie biedną? <br><br>Rajcowie spuścili głowy. Tylko burmistrz próbował jeszcze przekonać dumnego rycerza. <br>- Litościwy panie! Postanowiliśmy na ogólnym zgromadzeniu prosić was, dziedzica, o odstąpienie części ziemi, leżącej za murami i Ślimakiem. Zapłacimy dobrze... <br>Nie dokończył, bo rycerz porwał się z miejsca, aż wino wylało się z dzbana ciemnym strumieniem. <br>- Precz mi stąd! - wrzasnął. - Natychmiast! Dziadowskie &lt;orig reg="synowie"&gt;syny&lt;/&gt;! Łby wam obcinać i rynek nimi wybrukować każę! Precz mi z oczu! <br><br>Burmistrz i rajcowie w smutku opuścili gospodę. <br>- Słuchajcie