Pamiętasz teorię twego przyjaciela, księcia Nevermore? Tak zwana twórczość w życiu. Cha, cha!<br> EDGAR<br>Małość tej koncepcji jest przyczyną wszystkich moich nieszczęść. Dziesięć lat bezpłodnej walki ze samym sobą. Potem się dziwisz, że nie mogę się zdecydować na coś tak nawet małego, jak zabicie ciebie. Cha! cha!<br> Stuka strzelbą w ziemię<br> KURKA<br>Właśnie, chcę, żebyś nareszcie czegoś wielkiego dokonał. To wcale nie jest mała rzecz mnie zabić. Przekonasz się o tym później.<br> EDGAR<br> z ironią<br>Później, później. A jak przekonam się, że to jest tylko jeszcze jedna pomyłka, że właśnie cała wielkość polegała na tym, żeby teraz w najlepszej zgodzie pójść