motywowane było chyba tylko złudzeniem, że może dobrze jest w tamtych okolicach mieć choć cokolwiek własnego. Teraz nie mam już złudzeń, ale nie mam też bólów i niepewności, czy w trakcie śniadania nie połknie się stomatologicznej części własnego ja...<br>Potem ubieranie - coraz mniej wyszukane, ot, żeby nie było ani za zimno, ani za ciepło, staranniejsze niż przedtem rozróżnienie między domowym a wyjściowym. Nie zdołałem się nigdy przekonać do wygodnej abnegacji szlafrokowej, zresztą nie mam nawet szlafroka i zawsze czułbym się w nim jak nie ubrany. A paradowanie bez ubrania lub w negliżu przy kimkolwiek w mojej sytuacji byłoby zupełnie nie do