platonizm, który nie będzie miał żadnych namacalnych efektów. Nie szukam księcia z bajki, tylko normalnego chłopaka. Chcę być kochana, potrzebna i ważna.<br>Anna<br><br>Jesteś potrzebna i ważna, z chłopakiem czy bez! Problem jest mniej nietypowy niż ci się wydaje: bardzo wiele dziewcząt w twoim wieku (i starszych!) ma to samo zmartwienie. Sęk w tym, że bardzo trudno w takim wypadku radzić komuś, kogo się zupełnie nie zna. Może, skoro patrzą, a nie podchodzą, po prostu ich onieśmielasz? Może wyglądasz na niedostępną albo zbyt nieśmiałą, zatopioną w myślach? Jedno jest pewne - sprawiasz wrażenie innej dziewczyny niż jesteś. Co z tym zrobić? Przecież