jak gdyby kręgosłup jego był z gumy. Skradającym się, z lekka tańczącym krokiem wbiegł na schody przed frontowymi drzwiami, nucąc lekkomyślnie: "Rebeko, Rebeko, cóż na nas czeka`?" w tyle szedł asystent i mówił:<br>- Taki wiatr za tydzień wymiecie wszystkich chorych na tamten świat.<br>Dyrektor odpowiedział w roztargnieniu i nie przypisując znaczenia własnym słowom:<br>- Owszem, owszem. Może nawet zdrowym ludziom życie połamać.<br>A gdy po upływie właśnie tygodnia przypomniał sobie to bezsensowne powiedzenie, myśli jego biegły w kierunku mistycznym i nasuwał mu się wniosek, że pewne słowa, wypowiedziane w pewnym nastroju, nabierają znaczenia proroctwa.<br>Chirurg Tamten zamknął za sobą drzwi i po