zachwytem wciągnął w nozdrza wonną smugę zapachów. Pomyślał, że po trudach i zawodach dzisiejszego ranka warto by coś niecoś przekąsić. Wszedł na werandę. W drzwiach ujrzał suchą, przygarbioną postać Trociowej.<br> - Nie było tu Perełki? - zapytał, zerkając w stronę stołu, na którym stała wielka miska z waniliowym kremem.<br>Trociowa uniosła głowę znad pieca. - Nie było - mruknęła niechętnie.<br> - A tej dziewczyny, co tu rano jadła z nami śniadanie? - Nie było.<br> - Co pani Trociowa w takim złym humorze? - zapytał przyjaźnie.<br>Spojrzała na chłopca małymi, załzawionymi oczkami. - Aaa... szkoda gadać...<br> - Szanowne zdrowie nie dopisuje czy reumatyzm łamie? Trociowa machnęła ścierką &lt;page nr=225&gt;<br> - Świat nic niewart... Wszystko kłamstwo