keja i domowa koja. Nieś nas nordowy, nieś westowy. Naprzód!<br> Kręcimy do tyłu nasz stary film: Kaneda Wan, Nakari Ne, Anna Saki tuż przed nami.<br> Grzmoty! Dobrze jest mieć przed sobą pięć tysięcy mil, dwa miesiące czasu, ćwierć tony jadła, ciepły wodoszczelny śpiwór... Oj, dobrze!<br> Żeby tak mieć jakąś białogłowę znad Bałtyku lub choćby jakąś Japonkę O'Hamke czy zawsze roześmianą Wkukawę, nie mówiąc o żonach Watanabe czy Fujimori San... Wiem jednak, że są to tylko zawołania instynktu. Że po paru zaledwie dniach chciałbym być znowu sam. Że pragnienie przeciwnej płci - owa jedyna dysharmonia samotnego żeglowania - zostanie uśpione, ukołysane rytmem tej nieskończoności