Typ tekstu: Książka
Autor: Konwicki Tadeusz
Tytuł: Dziura w niebie
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1959
się do futryny drzwi stajennych. Jest tu taka szpara głęboka między bierwionami, schowek zamaskowany przybitą naprędce deszczułką. Polek właśnie próbuje ją podważyć, gdy nagle zjawia się Panfil, rozsrożony, absolutny służbista. Udaje, że nie rozumie znaków porozumiewawczych Polka, ujada głośno, z przewrotną intencją, wyraźnie sygnalizując obecność obcego.
Pani Linsrumowa podnosi głowę znad roboty, patrzy w stronę cieśniny, w której kryje się Polek.
- Milcz ty, padawalnia, rozbreszył się raptem - mówi, lekceważąc czujność Panfila.
Polek tymczasem wykonuje wiele gestów mimicznych, które mają na celu udobruchanie psa. Gwałtownymi ruchami rąk obiecuje mu wolność zupełną i ciekawe wycieczki, ofiarowuje kość piękną i pieszczoty. Pies przyjmuje to
się do futryny drzwi stajennych. Jest tu taka szpara głęboka między bierwionami, schowek zamaskowany przybitą naprędce deszczułką. Polek właśnie próbuje ją podważyć, gdy nagle zjawia się Panfil, rozsrożony, absolutny służbista. Udaje, że nie rozumie znaków porozumiewawczych Polka, ujada głośno, z przewrotną intencją, wyraźnie sygnalizując obecność obcego.<br>Pani Linsrumowa podnosi głowę znad roboty, patrzy w stronę cieśniny, w której kryje się Polek.<br>- Milcz ty, padawalnia, rozbreszył się raptem - mówi, lekceważąc czujność Panfila.<br>Polek tymczasem wykonuje wiele gestów mimicznych, które mają na celu udobruchanie psa. Gwałtownymi ruchami rąk obiecuje mu wolność zupełną i ciekawe wycieczki, ofiarowuje kość piękną i pieszczoty. Pies przyjmuje to
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego