typ myślenia, pracy umysłowej - rzekł docent. - A jaśniej? - Człowiek, który doświadcza pewnych rzeczy tylko pojęciowo, przez mózg, nie korzystając z materialnego kontaktu z rzeczywistością (przez pracę rąk) zaczyna uważać te pojęcia, myśli, za twory doskonałe, wspaniałe i precyzyjnie oddające świat; nie zauważa często, że są to formułki dość ubogie i zubożające się nadal w miarę krążenia. Oczywiście nie mówimy tu o myśleniu naukowym i prawach nauki, lecz o myśleniu "towarzyskim", potocznym... - Więc inteligent musi być więźniem formułek? - Nie musi, lecz taka groźba istnieje. - I należy się przed tym bronić rąbaniem drzewa? - W każdym razie pogłębieniem własnego doświadczenia w wąskiej choćby dziedzinie