Typ tekstu: Książka
Autor: Krzymowska-Kostrowicka Alicja
Tytuł: Geoekologia turystyki i wypoczynku
Rok: 1997
i karpacką (Dentario glandulosae-Fagetum) występujące w piętrze regla dolnego, na pogórzu oraz w Górach Świętokrzyskich. Buczyny niżowo-wyżynne mają charakter, bądź to reliktowy (np. występująca na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej i w Pieninach buczyna storczykowa - Carici-Fagetum, nawiązująca do ciepłych buczyn Czech, Słowacji, południowych Niemiec i Austrii), bądź też są zubożałymi formami zachodnioeuropejskich niżowych lasów bukowych (np. występujący w zachodniej Polsce, głównie na Pomorzu, zespół Melico-Fagetum). Antropogeniczna. Siedliska żyznych buczyn na niżu zostały w większości wylesione lub zagospodarowane na sosnę lub dąb, natomiast na pogórzu i w reglu dolnym również wylesione lub przekształcone w gospodarcze lasy świerkowe.

B. Cechy bioklimatu
i karpacką (Dentario glandulosae-Fagetum) występujące w piętrze regla dolnego, na pogórzu oraz w Górach Świętokrzyskich. Buczyny niżowo-wyżynne mają charakter, bądź to reliktowy (np. występująca na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej i w Pieninach buczyna storczykowa - Carici-Fagetum, nawiązująca do ciepłych buczyn Czech, Słowacji, południowych Niemiec i Austrii), bądź też są zubożałymi formami zachodnioeuropejskich niżowych lasów bukowych (np. występujący w zachodniej Polsce, głównie na Pomorzu, zespół Melico-Fagetum). Antropogeniczna. Siedliska żyznych buczyn na niżu zostały w większości wylesione lub zagospodarowane na sosnę lub dąb, natomiast na pogórzu i w reglu dolnym również wylesione lub przekształcone w gospodarcze lasy świerkowe. <br><br>&lt;tit&gt;B. Cechy bioklimatu
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego