Typ tekstu: Książka
Autor: red. Gomulicka Barbara
Tytuł: Pisarze polskiego oświecenia
Rok: 1996
komendantem Korpusu Kadetów. Jego wpływy polityczne rosły, umacniane uznaniem i zaufaniem Napoleona. Od roku 1809, kiedy – wiosną – objął po Gutakowskim stanowisko prezesa Rady Ministrów i Rady Stanu, stał się przywódcą politycznym i zwolennikiem „urządzeń francuskich". Czasy Księstwa były szczytem jego kariery: łączył stanowisko prezesa rządu, kierownika oświaty, zwierzchnika wolnomularstwa, jako Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Narodowego od 1 marca 1812; funkcję komendanta Kadetów pełnił nieprzerwanie do 1814 roku. Pozostawał też w dalszym ciągu jedną z najważniejszych postaci Towarzystwa Przyjaciół Nauk; dużo pisał, opiniował, w roku 1808 wybrano go na prezesa działu literackiego. „Pan Stanisław" – jak nazywał go
komendantem Korpusu Kadetów. Jego wpływy polityczne rosły, umacniane uznaniem i zaufaniem Napoleona. Od roku 1809, kiedy – wiosną – objął po Gutakowskim stanowisko prezesa Rady Ministrów i Rady Stanu, stał się przywódcą politycznym i zwolennikiem „urządzeń francuskich". Czasy Księstwa były szczytem jego kariery: łączył stanowisko prezesa rządu, kierownika oświaty, zwierzchnika wolnomularstwa, jako Wielki Mistrz Wielkiego Wschodu Narodowego od 1 marca 1812; funkcję komendanta Kadetów pełnił nieprzerwanie do 1814 roku. Pozostawał też w dalszym ciągu jedną z najważniejszych postaci Towarzystwa Przyjaciół Nauk; dużo pisał, opiniował, w roku 1808 wybrano go na prezesa działu literackiego. „Pan Stanisław" – jak nazywał go
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego