więcej światła. Może państwo zajdą na kawę? <br>Ze wszystkich mieszkań otwarto drzwi na klatkę schodową i dzieci wbiegały, przywołując starszych, którzy przyglądali się ciekawie Europejczykom.<br>- Zazdroszczą takiej wizyty - tłumaczył mile połechtany - muszę im szepnąć, kogo mieli zaszczyt widzieć. Właściwie straciłem nadzieję, że pan przyjedzie. Dyplomaci tak łatwo obiecują, a potem zwodzą... Jestem malarzem, nie kupcem ani urzędnikiem, ze mną nie trzeba się liczyć. Nikomu nie zależy na mnie.<br>Ciasne schody, schlapane jak krzepnącą krwią czerwonymi bryzgami wypluwanego betelu, wiodły w zapachy kuchennych przypraw i wrzącego oleju kokosowego. Dzieci czepiały się poręczy, chciały bodaj otrzeć się o odmienne ubrania Europejczyków.<br>- Moja najmłodsza