krajów. Rozwój cybernetyki, teorii systemów, teorii informacji umożliwił badania nad bardzo złożonymi układami, umożliwił analizę funkcjonowania systemów społecznych, gospodarczych czy oświatowych. Ujęcie systemowe, traktujące człowieka jako ogniwo w układzie świata, a osobowość — jako układ, regulujący swój stosunek do otoczenia, przeniknęło również do badań nad wychowaniem. Zaczęto analizować ten proces, zwracając uwagę na zależności, jakie zachodzą między rozwojem systemu społecznego a rozwojem systemu oświaty i wychowania, badać funkcjonowanie instytucji wychowawczych w różnych środowiskach, dostrzegać różne drogi karier szkolnych i losów absolwentów, różne uwarunkowania zewnętrzne i wewnętrzne rozwoju osobowości.<br>Takie systemowe ujęcie cechuje zarówno polski Raport o stanie oświaty w PRL (z 1973