pracujący od rana musiał w dalszym ciągu pozostać na rewirze - to było nieszczęście, z którym nie mógł się pogodzić do późnego wieczoru.<br>Dziś jednak byli wszyscy. Skończyli obiad, rozparli się w krzesłach i zapalili papierosy.<br>Roman siedział sam w kącie "Sybiru" - było mu tam bardzo dobrze, nikt na niego nie zwracał uwagi. Przeżycia ostatnich dni zrobiły go lękliwym i podejrzliwym - był jak pies często drażniony przez ludzi. Myśl, że wkrótce trzeba wstać i iść do pokoju damskiego, przyprawiała go o lekki skurcz żołądka. "Ach, gdyby tak można jakimś cudem przeskoczyć te parę godzin, usnąć, zatracić świadomość życia i ocknąć się dopiero o