mieszanego i orkiestry symfonicznej (dysponowałem wyciągiem fortepianowym). <br>Ten pięcioczęściowy cykl, koncypowany do łacińskiego tekstu ordinarium missae, <br>kontynuuje tradycję mszy symfonicznej w "klasycznym" niemal kształcie. Każda <br>z części w warstwie <br>materiałowej stanowi własną, zwartą konstrukcję (o koncepcji formy tej mszy <br>szerzej w rozdziale II). Materiał motywiczny ­ wyrazisty, lapidarny, "krótkooddechowy" <br>(na co zwracałem uwagę) ma pewien rys uniwersalny, w takim rozumieniu, że jest <br>wykorzystywany zarówno w partiach wokalnych, jak i instrumentalnych. Ma to zasadnicze <br>znaczenie dla pracy motywicznej, obejmującej nie tylko partię wokalną, lecz <br>także orkiestrową. Motywy te są zestrojone z tekstem mszalnym, zróżnicowane <br>w typie ekspresji, z kontrastującymi także często zmianami tempa. W