Janku - powiedziała i niebezpiecznie się nade mną pochyliła. - Nie wyobraża pan sobie, jak ja się cieszę.<br>I spojrzała na mnie znacząco. Pan, Panie Profesorze, jest pewno kawalerem licznych odznaczeń polskich, a może nawet zagranicznych i niewiele to dla Pana znaczy, ale myśl o tym Krzyżu Zasługi wzbudziła we mnie dreszcz żywiołowej radości. Z odznaczeń wyśmiewają się tylko ci, co ich nie mają.<br>- A kto wysunął wniosek? - zapytałem.<br>- Dyrektor - odparła. - Za wzorową pracę zawodową i społeczną. Kacperski się zgodził. Mówią, że niby nie było innego kandydata, a wypadało dać komuś ze względu na opinię biura, ale to jest gadanina przez zazdrość. Kozienickiego