W tego typu zapisach cen myślnik, który w polskiej typografii może przyjąć zarówno formę pauzy (—), jak i półpauzy (–), zastępuje zero groszy, np. 100,— lub 100,– (tj. 100,00). Ze względów estetycznych częściej stosuje się półpauzę, która jest krótsza i lepiej harmonizuje z resztą zapisu, lecz zastosowanie pauzy nie jest błędem. Powyższy sposób zapisywania cen stosuje się powszechnie w cennikach, w których poszczególne ceny zamykają się w pełnych złotych (bez groszy). Po takim zapisie można stosować skrót nazwy jednostki monetarnej. Pomija się go wówczas, gdy klient ma pewność, że wszystkie ceny w cenniku są wyrażone np. w złotych polskich.