Rzeczywiście w języku polskim jest wiele wyrazów obcego pochodzenia i są one przedmiotem różnorodnych badań i analiz. Mniej zajmujemy się wyrazami polskimi, które przeszły do innych języków. Wiadomo jednak powszechnie o dużej liczbie polonizmów w językach ruskich, por. np. w ukraińskim: cikawyj ‘ciekawy’, wybytnyj ‘wybitny’, powit ‘powiat’, pereszkoda ‘przeszkoda’. Polonizmami w języku czeskim są m.in.: dostup, wyrok, okres, samouk, přiroda, povechný. Polskiego pochodzenia są m.in. rumuńskie wyrazy: baba, pan, povidla, poruçnic, vutca, smîntînă ‘śmietana’, a także litewskie seimas, wadas ‘wódz’. Polska śmietana to w niemieckim języku regionalnym Schmetten (Schmant).
Obywatelstwem w wielu językach europejskich cieszy się np. polski mazurek (por. franc. mazurka, ang. mazurka, niem. Masurka) czy granica (por. niem. Grenze, hol. grens, duń. grense, norw. grense, szwedz. gräns, rum. graniţă).
Sławę międzynarodową ma też polska wódka, najczęściej w formie vodka.