Można pisać i gusta, i koszta, ale częściej spotyka się formy gusty i koszty. Z gramatyk historycznych polszczyzny dowiadujemy się, że dawniej mówiono też fakta, instrumenta, a nawet kłopota i okręta. Czepiec w Weselu Wyspiańskiego radzi Poecie: „Weź pan sobie żonę z prosta:/ Duza scęścia, małe kosta”. Gdyby sięgnął po formę bardziej współczesną, ucierpiałaby struktura wierszowa dramatu.
Wyszukiwarka Google, gdy pytamy ją o „małe koszta”, odpowiada pytaniem: „Czy chodziło Ci o: małe koszty” – i nie wiadomo dlaczego nie kończy go znakiem zapytania. Ale i tak posłusznie znajduje prawie dziesięć tysięcy wyników na „małe koszta”, więcej niż na „małe koszty"! Okazuje się, że „małe koszta” są częstym związkiem wyrazowym. Sama forma „koszta” ustępuje jednak formie „koszty” przeszło dwudziestokrotnie (nadal wg Google'a) i ta proporcja chyba lepiej oddaje ich miejsce w dzisiejszej polszczyźnie.