Kraje mogą być i odległe, i dalekie, nie ma między tymi określeniami zasadniczej różnicy.
Jeśli chodzi o drugie pytanie, to, owszem, w poradnikach można spotkać się z opinią, że nieprawidłowo jest mówić prawidłowo i że poprawnie byłoby mówić poprawnie. W ekspansji przymiotnika prawidłowy i pochodnego przysłówka upatrywano wpływ języka rosyjskiego i starano się ją ograniczyć tylko do pewnych kontekstów, np. prawidłowy zgryz i prawidłowa postawa ciała (NSPP), ale już nie prawidłowe decyzje (tylko właściwe, słuszne) i nie prawidłowe zdania (tylko poprawne, dobrze zbudowane). W sumie jednak znaczenie tych przymiotników jest takie samo, różnica dotyczy tylko kontekstów i z trudem poddaje się uogólnieniem. Mieszanie ich jest więc właściwie rzeczą nieuchronną.
Przy okazji nasunął mi się pomysł, z jakim pytaniem dowcipny czytelnik mógłby zwrócić się do poradni językowej (niekoniecznie naszej): „Czy prawidłowo zadałem niniejsze pytanie?”.