Dodać należy, że spotyka się jeszcze formę brookliński. To bogactwo form jednego przymiotnika łatwo wytłumaczyć stopniem spolszczenia nazwy. W związku z tym można by je uszeregować od najmniej do najbardziej spolonizowanej w następującym porządku: brooklyński, brookliński, brukliński. Na korzyść pierwszej z nich przemawia podobieństwo do formy podstawowej Brooklyn, co ułatwia jej identyfikację. Druga jest najbardziej upowszechniona (Google znajduje ok. 1330 stron z taką formą, przymiotnik brooklyński występuje w tekstach internetowych mniej więcej 90 razy, brukliński – ok. 230). Zaletą trzeciej jest konsekwentne spolszczenie.
W związku z tym można używać każdej z tych form, proponuję wszakże za najlepszą uważać drugą, przy czym za rozstrzygający argument uznaję nie frekwencję, ale fakt, że występuje ona najczęściej w tekstach starannych, także literackich (znana jest np. piosenka Nie brookliński most Edwarda Stachury).