Acheron(t)
Pierwszy wzór odpowiada rzeczownikom męskorzeczowym – Acheron(t) jako rzeka w Hadesie. Drugi wzór natomiast odpowiada rzeczownikom męskoosobowym – Acheron(t) jako postać: syn Gai.
Tymczasem Wielki słownik ortograficzny PWN odnotowuje jedynie wersję męskorzeczową: Acheron, -nu, -nie. Czy zatem nie mamy tu do czynienia z pewnym brakiem leksykograficznym?
Z poważaniem
Stratos Vasdekis
16.02.2018
16.02.2018
Uważam, że nazwa własna z mitologii greckiej Acheron(t) powinna mieć dwa wzory deklinacyjne: Pierwszy wzór odpowiada rzeczownikom męskorzeczowym – Acheron(t) jako rzeka w Hadesie. Drugi wzór natomiast odpowiada rzeczownikom męskoosobowym – Acheron(t) jako postać: syn Gai.
Tymczasem Wielki słownik ortograficzny PWN odnotowuje jedynie wersję męskorzeczową: Acheron, -nu, -nie. Czy zatem nie mamy tu do czynienia z pewnym brakiem leksykograficznym?
Z poważaniem
Stratos Vasdekis
Istotnie, oprócz nazwy Acheron / Acheront (rzeka w Hadesie) istnieje nazwa mitologiczna Acheront odnosząca się do syna Ziemi. Ta druga w dopełniaczu końcówkę -a (gdyż jest nazwą osobową).
Katarzyna Kłosińska, Uniwersytet Warszawski
