Zapożyczenia leksykalne z języków obcych (bo mogą być i wewnętrzne, np. z odmian specjalistycznych), które – z jakichś względów – nie poddają się adaptacji fonologicznej (zachowują obcą wymowę) ani morfologicznej (nie odmieniają się i nie tworzą derywatów), mają status wyrazów cytatów. Są w polszczyźnie zapisywane zgodnie z oryginalną pisownią i do ich wyróżnienia stosuje się kursywę.

Jeśli dane zapożyczenie zostało poddane adaptacji grafematycznej (jest zapisywane przy użyciu liter polskiego alfabetu), zostaje tym samy zaadaptowane na poziomie fonologicznym, a więc nie zachowuje pełni cech właściwych dla wymowy oryginalnej, por. np. ang. dancing [ˈdæn.sɪŋ] → pol. dansing [dansing].