Alexander – Alexandra
przyjmuje się, że trzon anglojęzycznych imion zakończonych na spółgłoskę nie powinien ginąć w odmianie, stąd np. o ile dopełniaczem od Janek będzie Janka, to już Lester zamieni się w Lestera, a nie choćby Lestra. Ostatnio zastanawiam się jednak nad potencjalnymi wyjątkami od tej reguły i przychodzi mi do głowy imię Alexander, którego prawidłowa odmiana, jak by nie patrzeć, winna brzmieć Alexandera, co jednak razi. Czy mogliby się Państwo na ten temat wypowiedzieć?
16.04.2015
16.04.2015
Szanowni Państwo, przyjmuje się, że trzon anglojęzycznych imion zakończonych na spółgłoskę nie powinien ginąć w odmianie, stąd np. o ile dopełniaczem od Janek będzie Janka, to już Lester zamieni się w Lestera, a nie choćby Lestra. Ostatnio zastanawiam się jednak nad potencjalnymi wyjątkami od tej reguły i przychodzi mi do głowy imię Alexander, którego prawidłowa odmiana, jak by nie patrzeć, winna brzmieć Alexandera, co jednak razi. Czy mogliby się Państwo na ten temat wypowiedzieć?
Dopełniacz Alexandera rzeczywiście razi i dlatego należy użyć formy Alexandra. Ta ostatnia jest tylko częściowo spolszczona, ale popularna, głównie dzięki żeńskim imionom o tej postaci. Ogólnie biorąc, -er w nazwach osobowych obcego pochodzenia rzadko zamienia się w dopełniaczu na -ra (jak Franciszek Szuster – Franciszka Szustra), częściej na -era (jak max Weber – Maxa Webera).
Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski
